مشارکت عدالت کیفری

افراد دارای مشکلات روحی و روانی در زندان ها و زندان های ایالات متحده بیش از حد حضور دارند. بر اساس آمار اداره دادگستری وزارت دادگستری ایالات متحده ، 37 درصد از زندانیان ایالتی و فدرال و 44 درصد از زندانیان دارای اختلال سلامت روان هستند.[1] افراد مبتلا به بیماریهای روانی پس از حبس تمایل بیشتری به زندان دارند و در صورت آزادی ، در معرض خطر بیشتری برای بازگشت به زندان نسبت به افرادی که بیماری روانی ندارند قرار می گیرند.

برخی از متداولترین دلایل بالا بودن میزان زندانی شدن افراد مبتلا به بیماریهای روانی شامل دستگیری برای رفتارها یا اعمال مربوط به بیماری روانی درمان نشده ، عدم درک بیماری روانی توسط مأموران اجرای قانون و مقامات دادگاه ، عدم وجود برنامه های انحراف زندان ، کمبود مسکن امن و مقرون به صرفه و محدود بودن خدمات درمانی سرپایی بهداشت روان. متأسفانه ، به محض دستگیری و زندانی شدن افرادی که به بیماری های روانی مبتلا هستند ، با چالش هایی روبرو می شوند که به سختی می توان از پس آن برآمد.

حبس کوتاه مدت ممکن است منجر به از دست دادن شغل و فرصت های شغلی آینده ، سلامت جسمی و رفتاری ضعیف تر به دلیل قطع خدمات مراقبت های بهداشتی و درمانی ، از دست دادن مسکن و فرصت های مسکن آینده و اختلال در زندگی خانوادگی و روابط اجتماعی شود. علاوه بر این ، استرس ناشی از درگیر شدن در سیستم عدالت کیفری آسیب زا است و می تواند علائم بیماری های روحی را که مردم تجربه می کنند ، تشدید کند.

تگزاس در تلاش است تا به افراد مبتلا به بیماری های روانی کمک کند تا از درگیر شدن در سیستم عدالت کیفری جلوگیری کنند. با استفاده از مدل رهگیری متوالی ، آژانس های ایالتی و محلی در حال طراحی برنامه هایی برای حمایت از جوامع محلی هستند زیرا در دسترس بودن خدمات درمان سرپایی بهداشت روان ، برنامه های انحراف زندان ، مسکن امن و مقرون به صرفه ، دادگاه های بهداشت روان و خدمات ترمیم صلاحیت سرپایی گسترش می یابد.

---

منابع

1 ابتکار گام به گام

2. Bronson، J.، & Berzofsky، M. (2017). شاخص های مشکلات روانی گزارش شده توسط زندانیان و زندانیان ، 2011-2012. اداره آمار عدالت ، 1-16

https://www.bjs.gov/content/pub/pdf/imhprpji1112.pdf