مشارکت در دادگستری کیفری

افراد دارای مشکلات بهداشت روانی بیش از حد در زندان ها و زندان های سراسر ایالات متحده حضور دارند. طبق آمار دادگستری وزارت دادگستری ایالات متحده ، 37٪ از زندانیان ایالتی و فدرال و 44٪ از زندانیان زندان گزارش کرده اند که دارای اختلال بهداشت روانی هستند.[1] پس از حبس ، افراد مبتلا به بیماریهای روانی تمایل دارند مدت طولانی تری در زندان بمانند و هنگام آزادی ، در مقایسه با افراد فاقد بیماری روانی ، در معرض خطر بیشتری برای بازگشت به زندان هستند.

برخی از متداولترین دلایل بالا بودن میزان زندانی شدن افراد مبتلا به بیماریهای روانی شامل دستگیری برای رفتارها یا اعمال مربوط به بیماری روانی درمان نشده ، عدم درک بیماری روانی توسط مأموران اجرای قانون و مقامات دادگاه ، عدم وجود برنامه های انحراف زندان ، کمبود مسکن امن و مقرون به صرفه و محدود بودن خدمات درمانی سرپایی بهداشت روان. متأسفانه ، به محض دستگیری و زندانی شدن افرادی که به بیماری های روانی مبتلا هستند ، با چالش هایی روبرو می شوند که به سختی می توان از پس آن برآمد.

حبس کوتاه مدت ممکن است منجر به از دست دادن شغل و فرصت های شغلی آینده ، سلامت جسمی و رفتاری ضعیف تر به دلیل قطع خدمات مراقبت های بهداشتی و درمانی ، از دست دادن مسکن و فرصت های مسکن آینده و اختلال در زندگی خانوادگی و روابط اجتماعی شود. علاوه بر این ، استرس ناشی از درگیر شدن در سیستم عدالت کیفری آسیب زا است و می تواند علائم بیماری های روحی را که مردم تجربه می کنند ، تشدید کند.

تگزاس در تلاش است تا به افراد مبتلا به بیماری های روانی کمک کند تا از درگیر شدن در سیستم عدالت کیفری جلوگیری کنند. با استفاده از مدل رهگیری متوالی ، آژانس های ایالتی و محلی در حال طراحی برنامه هایی برای حمایت از جوامع محلی هستند زیرا در دسترس بودن خدمات درمان سرپایی بهداشت روان ، برنامه های انحراف زندان ، مسکن امن و مقرون به صرفه ، دادگاه های بهداشت روان و خدمات ترمیم صلاحیت سرپایی گسترش می یابد.